IVF یکی از موفق ترین گزینه های درمانی برای مدیریت و درمان ناباروری بدون توجه به علت آن است. روش کار به این صورت است: برای ایجاد یک جنین، پزشکان تخمک های در حال رشد را از تخمدان‌های یک زن جمع آوری می کنند. سپس در آزمایشگاه، جنین شناسان تخمک های جمع آوری شده را با اسپرم شریک مرد (یا اهداکننده) بارور یا مخلوط می کنند.
جنین های حاصل در انکوباتورهای مخصوص به مدت سه تا پنج روز رشد می کنند و پس از آن یک یا چند مورد از آنها با استفاده از یک تکنیک ساده و کم تهاجمی به رحم زن منتقل می شوند. چند روز پس از انتقال، جنین ها به دیواره رحم (در فرآیندی به نام لانه گزینی) می چسبند.
IVF یا لقاح خارج از رحمی چیست؟
لقاح خارج از رحم یا IVF یک روش درمان کمک باروری است. این روش به این صورت انجام می شود که تخمک از بدن مادر جدا شده و با اسپرم پدر در آزمایشگاه ادغام می گردد . بعد از بارور شدن تخمک در آزمایشگاه این جنین را به رحم مادر باز می گردانند.
در واقع پس از حدود ۱۰ روز، زن آزمایش خون بارداری انجام می دهد تا متوجه شود آیا این روند موفقیت آمیز بوده است و آیا در واقع باردار است یا خیر. (برای افزایش شانس بارداری، ممکن است لازم باشد چندین سیکل را پشت سر بگذارید.)
چه کسی کاندیدای IVF است؟
IVF درمان انتخابی برای طیف گسترده ای از موارد ناباروری است. زنانی که لوله های فالوپ مسدود، آسیب دیده یا از دست رفته دارند و مردانی که ناهنجاری های شدید اسپرم دارند، کاندیدای ایده آل برای این درمان هستند این اقدام در بهترین آزمایشگاه ژنتیک قابل بررسی و انجام است.
IVF همچنین ممکن است برای زوج هایی با سابقه طولانی ناباروری، از جمله ناباروری بدون دلیل و کسانی که با سایر درمان های ناباروری موفق به بارداری نشده اند و یا دچار بیماری های تضعیف کننده اسپرم هستند ، گزینه ای باشد. همچنین برای زنان مبتلا به اندومتریوز شدید مفید است، وضعیتی دردناک که در آن بافتی که به طور معمول رحم را می پوشاند در خارج از آن و روی سایر اندام‌ها رشد می کند.
هنگامی که مسائل ناباروری مردان دلیل اصلی ناباروری زوجین در نظر گرفته می شود، ممکن است روش خاصی به نام تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) توصیه شود. در طی این روش، یک اسپرم منفرد به یک تخمک بالغ تزریق می شود تا لقاح را تسهیل کند.
چرا IVF انجام می شود؟
افراد IVF را به دلایل زیادی انتخاب می کنند، از جمله مشکلات ناباروری یا زمانی که یکی از زوجین دارای شرایط سلامتی است. برخی از افراد پس از شکست سایر روش های باروری یا در سنین بالا، IVF را امتحان می کنند. همچنین ivf یک گزینه تولید مثل برای زوج های همجنس یا افرادی است که می خواهند بدون داشتن شریک زندگی بچه دار شوند.
IVF یک گزینه است اگر شما یا شریک زندگیتان موارد زیر را دارید:
- لوله های فالوپ مسدود یا آسیب دیده.
- اندومتریوز
- تعداد کم اسپرم یا سایر اختلالات اسپرم.
- سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یا سایر بیماری های تخمدان.
- فیبروئید رحم.
- مشکلات و بیماری های مربوط به رحم
- خطر انتقال یک بیماری یا اختلال ژنتیکی .
- ناباروری بدون دلیل
پروسه IVF از ابتدا تا انتها چقدر است؟
IVF یک فرآیند پیچیده با مراحل متعدد است. به طور متوسط، می توانید انتظار داشته باشید که این روند چهار تا شش هفته طول بکشد. این روند شامل زمان قبل از بازیابی تخمک می شود، زمانی که فرد داروهای باروری را مصرف می کند تا زمانی که برای بارداری آزمایش شود.
IVF چقدر رایج است؟
تقریباً ۵ درصد از زوج های مبتلا به ناباروری IVF را امتحان می کنند. از سال ۱۹۷۸ بیش از ۸ میلیون نوزاد از IVF متولد شده اند. این یکی از موثرترین فناوری های کمک باروری (ART) موجود است.
چرخه یا سیکل IVF چیست؟
چرخه IVF مجموعه ای از مراحل است که هر کدام دارای مراحل جداگانه ای است. مراحل به شرح زیر است: تحریک تخمک گذاری، بازیابی تخمک، لقاح و لانه گزینی جنین.
چرخه درمان معمولاً از اولین روز سیکل قاعدگی شما یا تا حد امکان نزدیک به آن شروع می شود. شما با مصرف داروهای هورمونی که معمولا تزریقی هستند این روند را شروع می کنید. سه نوع مختلف دارو وجود دارد و هر کدام دارای عملکردهای متفاوتی هستند:
داروهای تحریک تخمدان معمولاً حاوی دو هورمون معمولی هستند که به طور طبیعی در بدن یافت می شوند: هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینه کننده (LH) که فولیکول های تخمدان (کیسه های پر از مایع که هر کدام حاوی یک تخمک هستند) بالغ می شوند و تخمک گذاری را قادر می سازند.
یک داروی هورمونی دیگر از تخمک گذاری جلوگیری می کند تا زمانی که چندین تخمک به درستی بالغ شوند.
سومی که “محرک” نام دارد، آزادسازی به موقع تخمک را تحریک می کند تا بتوان آن را جمع آوری یا بازیابی کرد.
پزشکان پاسخ تخمدان شما به داروها را کنترل خواهند کرد. این کار با استفاده از سونوگرافی واژینال و همچنین اندازه گیری سطح هورمون های تخمدانی در خون انجام می شود (سطح استروژن معمولاً بالا می رود، اما سطح پروژسترون شما باید پایین بماند).
پزشک بر اساس سطح هورمون خون و اندازه و تعداد فولیکول‌های تخمدانی که در سونوگرافی قابل مشاهده است، بهترین زمان برای شروع فرآیند بازیابی تخمک را تعیین می کند. داروی تزریقی “محرک” که زمان آن بسیار مهم است، باید حدود ۳۴ تا ۳۶ ساعت قبل از فرآیند بازیابی تخمک تجویز شود.
همسر شما در روز عمل شما را همراهی می کنند و نمونه اسپرم ارائه می دهند (مگر اینکه یکی از آنها قبلا فریز شده باشد). پس از بررسی مدارک شما و پاسخگویی به سوالات شما، فرآیند بازیابی تخمک آغاز خواهد شد.
در طول عمل بازیابی تخمک چه اتفاقی می افتد؟
در طول بازیابی تخمک، یک پروب اولتراسوند در واژن قرار می گیرد. (ما از ترکیبی از آرام بخش‌های IV یا وریدی و بی حس کننده موضعی استفاده می شود تا بیمار در طول عمل راحت باشد.) پس از شناسایی فولیکول‌ها، پزشکان یک سوزن نازک را در امتداد اولتراسوند از دیواره واژن به داخل تخمدان عبور می دهند. پزشکان تخمک ها را از فولیکول های قابل مشاهده جمع آوری کرده و آنها را برای انتقال جنین آماده می کنند.
تزریق IVF چگونه اثر می کند؟
در طول چرخه IVF، از داروهای هورمونی تزریقی برای تشویق کل گروه تخمک های آن چرخه به بلوغ همزمان و کامل استفاده می کنید. پزشک متخصص زنان و زایمان نوع دارو، دفعات و دوزهای مورد نیاز برای درمان را تعیین می کند. این بر اساس سن، سابقه پزشکی، سطح هورمون و پاسخ شما به چرخه های قبلی IVF در صورت امکان است. شما می توانید انتظار داشته باشید که داروی باروری را برای حدود هشت تا ۱۴ روز تزریق کنید.
خطرات IVF چیست؟
چندین خطر مرتبط با درمان IVF وجود دارد:
زایمان های چند قلو: بارداری با چند نوزاد خطر بیشتری برای زایمان زودرس دارد.
زایمان زودرس: ممکن است خطر تولد نوزاد زودهنگام یا با وزن کمتر در هنگام تولد کمی بیشتر باشد.
سقط جنین: میزان سقط جنین تقریباً به اندازه حاملگی های حاصل از بارداری طبیعی است.
حاملگی خارج از رحم: این وضعیتی است که در آن تخمک بارور شده شما در خارج از رحم شما قرار داده شود.
عوارض حین بازیابی تخمک: خونریزی، عفونت و آسیب به مثانه، روده یا اندام های تناسلی شما در طول فرآیند بازیابی تخمک.
سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS): یک بیماری نادر است که باعث درد شکمی، تهوع، استفراغ، اسهال، افزایش سریع وزن، نفخ، تنگی نفس و ناتوانی در دفع ادرار می شود.
شایع ترین عوارض IVF چیست؟
برخی عوارض جانبی ناشی از داروهای باروری مورد استفاده در مرحله تحریک تخمک گذاری IVF را تجربه می کنند. این شامل:
تهوع و استفراغ.
گر گرفتگی
سردرد.
بزرگ شدن تخمدان ها
درد شکم
پس از انتقال جنین، باید بتوانید فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. تخمدان های شما بزرگ می شوند و ممکن است کمی ناراحتی ایجاد شود. عوارض جانبی رایج پس از انتقال جنین عبارتند از:
یبوست
نفخ
گرفتگی
حساسیت سینه (به دلیل استروژن بالا)
لکه بینی
IVF می تواند دشوار باشد، هم از نظر جسمی و هم از نظر احساسی و روحی. بسیاری از افرادی که درمان IVF را انجام می دهند با افسردگی و اضطراب دست و پنجه نرم می کنند.
آیا می توانید جنسیت را در طول IVF انتخاب کنید؟
بله، این امکان وجود دارد که جنسیت کودک خود را در طول IVF انتخاب کنید.
