یک وضعیت پزشکی واقعی وجود دارد که می تواند باعث شود احساس کنید دست شما تسخیر شده است. این مشکل نادر اما نگران کننده که به سندرم دست بیگانه یا سندرم دست بی قرار معروف است، می تواند باعث شود دست شما به خودی خود حرکت کند. افراد مبتلا به این سندرم کنترل یکی از دستان خود را از دست می دهند. ذهن آن ها دیگر کنترل «دست بیگانه» را ندارد، اما به حرکت و انجام فعالیت ها ادامه می‌دهد که ظاهراً با اراده خودشان است. این حرکات اغلب در آن زمان کاملاً غیرضروری یا نامناسب هستند و تجربه آنها می تواند وحشتناک باشددست آسیب دیده در طول این قسمت ها نسبت به صاحب خود احساس غریبگی می کند و به نظر می رسد که عمداً برای انجام کارهایی که غیرعمدی هستند حرکت می کند. این عارضه می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد، اما معمولا سندرم دست بی قرار در بزرگسالان رخ می دهد.
علائم سندرم دست بیگانه یا دست بی قرار
در سندروم دست بیگانه یا بی قرار، دست شما بدون آگاهی و کنترل شما حرکت می کند. ممکن است متوجه شوید که به چیزی دست می زنید، اشیا را حرکت می دهید یا بدون اینکه بخواهید این کار را انجام دهید، ژست می گیرید. این کاملا با اختلال بیش فعالی متفاوت است. حتی ممکن است مجبور شوید از دست دیگر خود برای جلوگیری از حرکت استفاده کنید. بر اساس یکی از گزارش های اخیر، برخی از افراد مبتلا به سندروم دست بیقرار حتی بر خلاف میل خود، به خود سیلی و مشت می زنند. بارزترین علامت سندرم دست بیقرار، ناتوانی در کنترل دست است که به طور مستقل عمل می کند. دست آسیب‌دیده ممکن است به‌طور غیرارادی حرکت کند. دست ممکن است صورت شما را لمس کند، دکمه های پیراهن را ببندد، یا یک شی را بگیرد. افراد مبتلا به سندرم دست بیگانه ممکن است احساس کنند که دست یک اندام خارجی است که به آنها تعلق ندارد. سندرم دست بیقرار، دارای اثرات جسمی و روانی است که می تواند فوق العاده ناراحت کننده باشد. جالب اینجاست که هیچ کس تا به حال دردی را از این وضعیت گزارش نکرده است.
علائمی که به طور کلی وجود دارد عبارتند از:
- دست زدن غیرارادی – بیشتر قسمت های دیگر بدن و لباس هایتان
- گرفتن غیر ارادی – این می تواند از هر شیئی باشد
- مشکل در رها کردن اشیا
چه چیزی باعث سندرم دست بیقرار می شود؟
علیرغم حرکات مرتبط با سندرم دست بیقرار اما یک اختلال حرکتی محسوب نمی شود. در عوض، به نظر می رسد که در نتیجه نوعی آسیب عصبی رخ می دهد. علل شایع این عارضه عبارتند از:
- سکته
- تومورها
- انواع بیماری های عصبی
اگرچه نادر است، اما ممکن است پس از جراحی مغز (مثلاً برای درمان صرع) یا حتی در هنگام سردرد شدید میگرنی به سندرم دست بیقرار مبتلا شوید.
اسکن‌های مغزی یا نتایجی ارائه شده توسط بهترین آزمایشگاه ژنتیک ، نشان می‌دهد که افراد مبتلا به سندرم دست بیقرار، فعالیت های جداگانه‌ای در ناحیه حرکتی دارند. تصور می شود که این امر به دلیل ضایعات یا آسیب در قشر جداری باشد.
یک دلیل کلی برای ابتلا به سندرم دست بیقرار وجود ندارد. اما همیشه به دلیل نوعی آسیب به مغز ایجاد می شود، به نحوی که حرکت و کنترل شما را مختل می کند.
معمولاً وقتی فردی تصمیم می گیرد شروع به حرکت بازوی خود کند، چندین شبکه عصبی گسترده را در مغز خود فعال می کند. در افراد مبتلا به سندرم دست بیقرار، نواحی فعال سازی دچار اختلال هستند .
در سطح گسترده تر، علل آسیب مغزی که می تواند منجر به سندرم دست بیقرار شود عبارتند از:
- تومورهای مغزی
- سکته مغزی
- آنوریسم ها
- آسیب مغزی ناشی از ضربه
- به عنوان یک عارضه جانبی جراحی مغز
- سندرم پری-رومبرگ
- بیماری کروتزفلد جاکوب (CJD) یا جنون گاوی
- پارکینسونیسم آتیپیک یا سندرم های پارکینسون غیر معمول
- انواع بیماری های عصبی دیگر
گزینه های درمانی برای سندرم دست بیگانه یا بی قرار
پزشکان بیش از یک قرن است که از وجود سندرم دست بیگانه یا بی قرار اطلاع دارند، اما همچنان یک وضعیت چالش برانگیز برای درمان است.
شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه داروهای بنزودیازپین و تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) ممکن است به تسکین علائم کمک کند. استراتژی هایی مانند آموزش به بیمار و مراقب، تکنیک های مربیگری، حواس پرتی دست آسیب دیده و درمان شناختی رفتاری نیز ممکن است کمک کنند ه باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
از آنجایی که تجربه این وضعیت بسیار عجیب و وحشتناک است، احتمالاً به محض شروع آن به دنبال مراقبت های پزشکی یا تشخیص سریع اختلالات کروموزومی خواهید بود. این دقیقاً همان کاری است که باید انجام دهید.
به احتمال زیاد، ابتلای شما به سندرم دست بی قرار ناشی از یک بیماری زمینه ای بسیار جدی تر است.
نتیجه گیری
در حالی که هیچ درمانی برای سندرم دست بیگانه یا بی قرار وجود ندارد، ممکن است بتوانید علائم خود را تا حدی کاهش دهید. تشخیص صحیح ممکن است به کاهش هر گونه ناراحتی که ممکن است تجربه کنید کمک کند. پزشک به شما کمک می کند تا علائم خود را مدیریت کنید و یک برنامه درمانی مناسب بر اساس نیازهای فردی خود تنظیم کنید.
